کوه زندگی بی پایان
دفتر خاطرات
کوه زندگی بی پایان
دفتر خاطراتمالکیت زندگی
کلیپی نگاه میکردم آقائه حرف جالبی میزد میگفت: چیزی به اسم مالکیت وجود نداره، چیزی که شما اونو مالکیت میدونی در واقع نوبته.
این یعنی که الان خونه داری، کار داری، ماشین داری، زندگی داری و ... اینا در واقع مال تو نیست، الان نوبت توئه که اینا رو داشته باشی، شاید فردا نوبتت تموم بشه. یا برعکس هیچی نداری چون هنوز نوبتت نشده. شاید روزی برسه، شاید هم هیچوقت نرسه. فکر میکنم این تفکر باعث میشه آدم نه از دست دادن چیزی ناراحت بشه و نه با به دست اوردن چیزی اونقدر خوشحال. حالا اینکه چقدر مفیده و چقدر مضر، بستگی به خود آدم داره...
سلام
حرف جالبی بود.
اما نمیدونم چرا همیشه نوبت بعضی ها هست که همه چیز داشته باشند. چیزهایی که هیچ وقت نوبتش به ما نمیرسه!
یا مثلا نمیشه که آدم مثلا مصرف موادو شروع کنه و شروع به فروختن خونه و همه چیز کنه و درجواب اعتراض زن و بچه اش بگه نوبتم تمام شده بود!
سلام
خب شاید فقط یک حرف جالب باشه و در واقعیت اینجوری نباشه. اما با اینکه چرا نوبت ما نمیرسه، موافقم.
سلام
حرف جالبیه. دنیا کلا بازیچه اس!یه روز توی دست من، یه روز توی دست یکی دیگه! و مالکیت هیچی مطلقا تضمین نشده. ما حتی مالک بدن مون هم نیستیم. خدا اراده کنه، نفس مون هم قطعه!
سلام
در اینکه دنیا بازیچه ای بیشتر نیست، شکی نیست.
ولی درک این حرفی که شما گفتین، کار آسونی نیست. میدونی که اینجوریه ولی توی اون موقعیت، درک کردنش سخته