آدمهای موفق انگشت شمارن، تعدادشون نمیدونم به یک درصد کل جامعه میرسه یا نه اما این پکیج فروش ها جوری صحبت میکنن که انگار همه میتونن به اون موفقیت برسن. اشکال نداره آدم اینجوری فکر کنه ولی اتفاقی که میفته اینه که آدمها تمام عمرشون برای چیزی که احتمال رسیدنش کمتر از یک درصده، تلاش میکنن و فرصت زندگی کردن رو از دست میدن. روزی میرسه که میبینن نه زندگی کردن و نه به موفقیت رسیدن.
معمولا از این کلیپ هایی که با آدمهای مسن مصاحبه میکنن رو نگاه میکنم. وقتی مصاحبه کننده ازشون میخواد که یه نصیحت که حاصل از تجربه عمرشونه رو بگن، اغلب حرفشون اینه که زندگی کنید، از جوونیتون استفاده کنید و همشون در ادامه میگن من اشتباه کردم، زندگی نکردم. درسته مفهوم زندگی برای هر کسی متفاوته ولی در اصل همون رضایته که قراره بدست بیاد و حسرتی در آینده نباشه.
از هر ۱۰۰۰ نفر شاید یک نفر مثل سایه پیدا بشه که وقتی ازش بپرسن از زندگیت راضی هستی بگه خیلیی...
دو سه هفته واسه سومین بار از ارشد انصراف دادم ولی مدیر گروه تماس گرفت و فعلا از اینکار منصرفم کرد.
الان ترم ۳ هستم و بعد از انصراف باید شهریه و جریمه ۳ ترم رو پرداخت کنم چون از خدمات رایگان روزانه استفاده کردم وگرنه مدرک لیسانسم گرو میمونه. نمیدونم واقعا فکر میکنن این مدرک اینقدر ارزش داره که بخوان گرو هم بگیرن؟ مال خودتون. یه کاغذ پاره بی ارزش که به درد چک نویس بودن هم نمیخوره.
خسته تر از اونی هستم که بخوام درگیر درس و دانشگاه بشم...