خسته شدم

اینقدر وضعیت اینترنت خرابه که فرقی با نداشتن نداره. عملا بعد از ظهرها اینترنت قطعه. حتی یه سایت داخلی هم باز نمیشه.

نمیدونم تا کی قراره ما ملت، توی بدبختی و فلاکت دست و پا بزنیم. مخصوصا برای من و امثال من که کارمندیم و حقوقمون از دولته. مالیاتی که از من توی ماه قبل کم شده ۴ میلیون بوده که اونم چون توی جنوب کار میکنم اینقدره، اگه شمال بودم مالیاتم میشد ۸ تومن. خب  بابت چی؟ بابت امکانات نداشته ای که توی شهرمون هست؟ باید زیر آفتاب سوزان و گرما و کار کنی  و بعدش مالیات اینجوری بدی. مثلا دو هفته پیش که لاین بیرون زد و تمام سر و صورت  من و همکارم زیر روغن شد. چشمم باز که کردم اینقدر روغن جلوی چشمم و توی چشمم رفته بود که همه جا مات بود. تا دو روز چشمام میسوخت. یا مثل اون بیچاره ای که چند سال پیش توی آتش سوزی تانکر، صورتش سوخت و در نهایت اخراج شد. دقیقا سیستم همینقدر بی رحمه. شما رو به چشم دستمال کاغذی میبینه. تا جایی که کارایی داری ازت کار میکشن و هرجا به کارشون نیومدی برو به سلامت.

 دیروز با همسر داشتیم در مورد خرج زندگی صحبت میکردیم، بهش میگفتم « ببین من یا باید برم دنبال شغل دوم که در اینصورت مجبورم از وقتم با شماها بزنم ولی در عوض توی خرج زندگی مشکلاتمون کمتر میشه، یا بعد از ظهر که از سرکار میام برای شما وقت بذارم و نتیجه ش میشه کم اومدن خرج زندگی. خب تو که وقت گذاشتن من برات مهمه، منم دوست ندارم و نمیخوام  برای زن و بچم چیزی کم بذارم. پس چاره ای نیست جز اینکه از خودم بزنم که شما کمتر سختی بکشید، خودمم راضیم. اینکه شما خوشحال باشید برای من کفایت میکنه. اصلا هیچ چیزی به اندازه رضایت شماها برای من خوشحال کننده نیست. پس لطفا بعد از این نگو که دوست دارم به خودت اهمیت بدی چون شدنی نیست».

هرچی سنگه مال پای لنگه

۱- دقیقا زمانیکه فکر میکنی از یکمی از مشکلاتت حل شده و داری از بقیه شون هم رد میشی، یهو یه سنگ بزرگ میفته نه حتی سر راهت، دقیقا میخوره توی سرت.

۲- جمعه میخواستیم بریم روستامون، مادر همسر زنگ زد که قبل از اومدنتون برید خونه ما یه چیزی بیارید، رفتیم خونه شون،چون خونه شون کسی نبود و  همسر کلید انداخت رفت توی خونه. وقتی اومد دیدم عصبانی و ناراحته. چون توی ماشین تنها نبودیم منم چیزی نگفتم. شب موقع برگشتن به خونه تعریف کرد. گفت رفتم دیدم در خونه یه کفش اسپرت دخترونه افتاده. در باز کردم رفتم تو داداشم یهو سراسیمه از اتاق خواب اومد که چرا تو زنگ آیفون نمیزنی؟ گفتم مگه من میدونستم تو خونه ای؟ تازه مامان گفت کسی خونه نیست. گفتش به نظرت به مامانم اینو تعریف کنم؟ من گفتم مگه خودشون نمیدونن؟مگه دفعه اولش بوده؟ تا حالا چند بارمگه  لو نرفته؟ بعدش  اتفاقی افتاد؟ دفعه قبلی که خودت دیدی و مامانت گفتی، در نهایت مگه خودت بد نشدی؟ نمیدونم اینکه گفتم نگه درسته یا نه. ولی موضوع اینه پدر و مادر همسر، پسر پرستَن. درنهایت کاسه و کوزه میخواد سر همسر خرد بشه که تقصیر توئه که با داداشت صحبت نمیکنی.

چهارشنبه

قسمت اول: 

امروز هیچکس خونه نیست و تنهام  واسه همین بچه نمیاد که یهو بپره روی ساز، برای اینکه چیزهایی که توی کلاس یاد گرفتم رو فراموش نکنم، داشتم سه تار تمرین میکردم. از یه جایی دیگه از اونا هم خسته شدم و سعی کردم یه تیکه از آهنگ یکی از اساتید موسیقی رو تمرین کنم که با عرض شرمندگی به محضر ایشون، چنان خیانت در امانتی کردم  و چنان گند زدم که اگه زنده بودن، همونجا سکته میکردن.

خود آهنگ رو تا یه جایی بیشتر بلد نیستم. همون تا یه جایی هم یهو از ذهنم پرید. دیگه همه چیز دست به دست داد که از خودم بهش اضافه کنم.

قسمت دوم:

شهر ما از جنوب به دریا و از شمال به تپه و کوه های کوچیک محصوره، درنتیجه شهر به شرق و غرب کشیده شده. از شانس بد، خونه ما شرقه و خونه پدر همسر، غرب. مسیرش هم جوریه که مجبوری از بلوار ساحلی بری. واسه همین اصلا حوصله ندارم توی این فاصله زیاد و ترافیک مخصوصا، رانندگی کنم و برم دنبال همسرجان. هرچی به همسر میگم خودت رانندگی کن که بتونی هرجا میخوای بری، میگه میترسم. البته که حق بهش میدم. چون سابقه تصادف با موتور داره، اونم موتوری که رانندش افسر راهنمایی بوده و مکافات بعدش که حتی بخاطر این تصادف مجبور شد دادگاه هم بره. بعضی وقتا بهش میگم چقدر بدشانس بودی که بین اینهمه وسیله نقلیه زدی به موتور اونم موتور افسر راهنمایی، یا بین اینهمه آدم، من شدم همسرت.  https://s30.picofile.com/file/8476187918/Voice_008.m4a.html

صبحانه

چقدر من از این صبحانه خوردن سرکار بدم میاد. اصلا نمیتونم درک کنم که چرا آدم نباید توی خونه ش صبحانه نخوره و صبحانه شو بیاره اداره.

امروز هم آش گرفتن و بوی گند پیازداغ کل اتاق و راهرو رو برداشته. پنجره ها را باز گذاشتم که بوش بره بیرون.

نصیحت به آقایون

وقتی بچه دار میشید خیلی چیزها تغییر میکنه. مهمترین کار اینه با شرایط کنار بیاین. 

بچه شما ریخت و پاش داره که شاید روزی چندبار باید خونه رو جمع کنی، مواظبت میخواد.  این کارها کار یک نفر تنها نیست که بگی چون من بیرون کار میکنم، زن هم از بچه مواظبت کنه. اگه تو بیرون کار میکنی، اون زن هم الان داره کار دونفر رو انجام میده، هم کارهای خونه و هم پرستاری از بچه. زن حق استراحت نداره؟ زن توجه نمیخواد؟ زن خسته نمیشه؟ فکر کردی کنیز گرفتی؟ 

تمام این موضوعات رو وقتی تونستی حل کنی، وقتی تونستی پا به پای زن توی خونه کمکش کنی، وقتی تونستی توقعتو اینقدر پایین بیاری که بفهمی زن موقع نگهداری از بچه داره برای شکم همیشه گرسنه ات غذا میپزه که پرش کنی و اینا تماما لطفه نه وظیفه، اونوقت به فکر بچه دار شدن باش. وگرنه اصلا بهش فکر هم نکن.

دانشگاه

احساس میکنم واسه درس خوندن زیادی بی انگیزه ام. هم کار هم زندگی اجازه وقت بیشتر گذاشتن رو نمیده. دلمم نمیخواد فقط درسا رو پاس بشم و مدرک بگیرم یعنی سنم و کارم جوری نیست که نیاز به مدرک داشته باشم وگرنه میرفتم دانشگاه آزاد.

واسه همین امروز درخواست حذف ترم دادم. درسته سنوات برام حساب میشه ولی شاید تا ترم دیگه هم انگیزه ام بیشتر شد و هم موقعیت و وقت زیادتری داشته باشم. 

ریا

بدترین صفتی که یک نفر میتونه داشته باشه، دورنگی و ریاکاریه. اینکه برای حفظ جایگاهت، وضعیت واتساپتو فلان و فلان میذاری. اگه چیزی که وضعیت گذاشتی نظر خودته، خب تو را به خیر و ما را به سلامت. ولی اگه نیستی، خیلی آدم پستی هستی که بخاطر جایگاهت حاضری همه کار کنی و باز هم تو را به خیر و ما را به سلامت.

به قول نویسنده یکی از وبلاگ ها : «خدا رو شکر که مجبور نیستم ریاکار باشم».

هلیکوپتر رییس جمهور

ما مردمی نبودیم که به مرگ کسی راضی بشیم. ببینید توی این ۴ دهه چکار کردید که مردم از خبر افتادن هلیکوپتر رییس جمهور خوشحالن و جوک میسازن. ۴۵ ساله هی میگین مرگ بر این مرگ بر اون. هرکی مخالفه مرگ بَرِش. اوایل فقط خارجی ها بودن، جدیدا مردم هم اضافه شدن. بعد انتظار دارید مردم جوک نسازن؟ به قول توماج صالحی: که اونم زاده شلیک خودته.

پیگیری

دیشب داشتم میرفتم اونور شهر، دیدم ماشین پلیس پارکه و افسر پلیس داره میاد. مرفتم پیشش گفتم واسه من جریمه اینجوری اومده، اس ام اس نگاه کرد گفت این تسلیمیه یعنی پلیس مشخصات کسی که جریمه شده وارد کرده. بهش گفتم من اون موقع خونه بودم، ماشین هم خونه بوده. دیگه طبق معمول تمامی پلیس ها حق به جانب شد که نه این تسلیمیه، اصلا اینجوری که میگی نیست. گفتم ببین ۲ حالت ممکنه. یا من الکی جریمه شدم و یا من دارم الکی میگم. گفت درسته. گفتم من که از خودم مطمئنم وگرنه نمیومدم پیش شما، پس من الکی جریمه شدم. خلاصه در نهایت گفت باید بری قسمت اجرائیات اداره پلیس. 

سوار ماشین شدم یه بار دیگه اس ام اس با دقت خوندم دیدم غیر از کمربند نوشته عدم توجه به تذکر پلیس. جلوتر یه پلیس دیگه دیدم رفتم پیشش یه افسر وظیفه بود. اس ام اس نشونش دادم و براش توضیح دادم. گفتم ببین دو چیز توی اس ام اس نوشته. نوشته عدم توجه به تذکر پلیس ۲۵ تومن جریمه و نبستن کمربند. یعنی من کمربند نبستم پلیس افتاده دنبال من و جریمه رو تسلیمی به من داده که مشخصات من رو زده واسه ۲۵ تومن؟ اصلا منطقی هست؟ گفت یه افسر با درجه ستوان ۲ هست اول این خیابون وایمیسته. کارش همینه.

دقیقا همینقدر بعضیا وجدان دارن. اصلا موضوع مبلغ جریمه نیست. چون من که اصلا هیچ جریمه ای پرداخت نمیکنم حتی اگه دو برابر بشه. موضوع شعور و وجدان نداشته بعضی از آدمهاس.

جریمه

توی خونه روی مبل نشستم و سرم توی گوشی بود که اس ام اس اومد. دیدم نوشته جریمه نبستن کمربند و عدم توجه به دستور پلیس. جریمه ۲۵ تومن. نگاه ساعت تخلف کردم دیدم دقیقا ۲ دقیقه قَبله.

جالبه پلیس میتونه جلو جلو پیش بینی کنه من کمربند نمیبندم. مبلغ جریمه هم چیزی مینویسن که اصلا دنبالش نری.

بعد میگن چطور مسئولین  متقلب و دزدن. خب دوست عزیز شما هم نسبت به جایگاهی داره، دزد و متقلبی. دستت نمیرسه وگرنه تو هم همون اختلاس گر نجومی هستی. اونا دستشون میرسه شتر دزدن، شما دستت نمیرسه تخم مرغ دزدی. پس نسبت به این وضعیت معترض نباش.