انسانی بیخیال تر از داداش من وجود نداره. طبقه بالای واحد ما زندگی میکنه. بهش میگم از سقف حموم ما داره آب میچکه. ببین شاید لوله خونه ت شکسته. میگه لوله یکمی چکه میکرد حالا میگیرم عوض میکنم. مرد حسابی باید سقف بیاد پایین تا تو به فکر باشی؟ ۵ سال که طبقه اول توی واحد بابا بود حتی یک ریال اجاره به بابا نداد در صورتیکه میدونست بابا به پولش نیاز داره. لوله هم که مشکل پیدا کرد اینقدر آب چکه کرد که دیوار اتاقا تا نیم متر شوره زد. بعد از ۳ سال بیخیالی و نشتی آب، اسباب کشی کرد رفت طبقه سوم، اون خونه هم با همون وضعیت بدون تعمیر ول کرد رفت. اینقدر آب نشتی کرد که گچ سقف پیلوت ریخت. دیگه من خودم رفتم کف خونه رو کندم تا نشتی رو پیدا کردم و بعدش درست کردیم و یک نفر اوردیم که دوباره سرامیک کنه تا بتونیم اجاره بدیم.
ماشاالله لوله کشی کل ساختمون ما هم انگار با تف به هم وصل شده. هی از یه جایی میزنه بیرون.
از آدمای این مدلی متنفرم
همیشه دنبال یه نفر هستن که کاراشونو بندازن بهشون
همچین کسایی نباید تو آپارتمان زندگی کنن
اه
من متنفر نیستم ولی از اینکار بدم میاد
کارهای تعمیراتی خونه خیلی اعصاب می خواد. پیدا کردن آدمش و قرار گذاشتن و یافتن مشکل و برطرف کردنش کاری زمان بر و اعصاب خردکن هست
بله خیلی. مخصوصا اگه کارایی باشه که نیاز به بنا داشته باشه.
کاش منم مثل ایشون بودم. نعمتیه واقعا.
من انقدر هولم، باید فورا کاری که باید رو انجام بدم. آدم اینجوری استرس میکشه.
اسمش رو نعمت نمیشه گذاشت.
اسمش بی تفاوتی، بی مسئولیتیه. این افراد توی زندگیشون هم به مشکل میخورن کما اینکه داداش منم به مشکل خورد
چه دل خجسته و راحتی. خوش به حالشون!
دل خجسته فقط برای خودشونه وگرنه این دل خجسته دیگران رو اذیت میکنه.