دخل و خرج

شرایط جوری شده که خرج و دخل آدم به هم نمیخونه. امروز باید ۲۰ تومن بابت کاری بدم و ته حسابم ۱ تومن هم نیست. از اونور ماهی ۱۷ تومن قسط میدم. اینا همش غیر از خرج خونه س که توی این گیر واگیر، همه چیزمون تموم شده از اینترنت خونه بگیر تا کشوهای فریزر. اونوقت کسی باور نمیکنه که تو پول نداری. میگه شرکت نفتی پول نداشته باشه؟ امکان نداره. حالا تو بیا تا صبح توضیح بده که شرکت نفت زمانی شرکت نفت بود الان شرکت روغن سوخته هم نیست. فایده ش مثل یاسین توی گوش خر خوندنه. اگه اون افاقه کرد، اینم می‌کنه.

چاره ای جز قرض گرفتن نیست اما پدرم که این ۲۰ تومن رو ندارن، خواهرم که خودش ماه قبل از من قرض گرفته و هنوز خودشون چک دارن و بدهکارن. برادرمم که ماه پیش عروسیش بوده هنوز قرض های عروسیش مونده. مادرمم که شاغل نیستن.

فقط خانواده همسرم میمونه که اونم تا ۲ روز دیگه که حقوق گرفتم باید قرضشونو بدم و دوباره برم توی گِل. چون کل حقوق من در بهترین حالت ۳۵ تومنه و من همین الان ۳۷ تومن بدهکارم.

وقتی استثناهایی مثل این ماه که باید یهو ۲۰ تومن بدی پیش میاد، تمام نظم زندگیت بهم میریزه.