چهارشنبه

ماشینمو فروختم که یه ماشین بالاتر بگیرم، ولی اونی که میخوام هنوز نتونستم پیدا کنم. امیدوارم قبل از سال جدید و گرونی پیش رو بتونم پیدا کنم.

هیچی مسخره تر از این نیست که توی شهری زندگی میکنی که پالایشگاه هست، کارخونه آلومینیوم هست، فولاد هست، نیروگاه هست و تمام این آلودگی ها برای تو و همشهریاته. اما امکانات برای اونی که داره تهران زندگی میکنه. حتی واسه یک اتوبوس واحد هم اینجا مشکل داری. صدمی از این درآمدها  خرج خود شهر نمیشه. دلمون خوش به چی باشه؟ امکانات نداشته؟ یا هوای خوب که باید ۱۰ ماه در سال کولر روشن کنی؟ 

در دوران ارباب رعیتی به شیوه مدرن زندگی میکنیم. استثمار طبقاتی